Het onverwachte van deze collectieve performance in de publieke ruimte van het Middelheimmuseum creëert bij de toevallige passant een vorm van nieuwsgierigheid of vervreemding. Een onverwachte huiselijke situatie in een beeldenpark. Lies herschept deze publieke ruimte door een specifieke ‘textielontmoeting’ tussen mensen te faciliteren op maat van de huidige situatie, waarin ontmoetingen en publieke ruimte gereguleerd worden.

“Met dit collectief kunstproject wil ik grenzen tussen verschillende werelden doorbreken, door huiselijke ambachtelijke creativiteit te introduceren op onverwachte plekken in de stad. Het is in deze publieke ruimte dat kunst een middel kan zijn om de stedelijke gemeenschap te herstellen . Dit alles in de geest van ‘het sociale sculptuur’, zoals bepleit door Joseph Beuys, die geloofde dat het artistieke niet enkel wordt uitgedrukt in het produceren van objecten, maar ook in het (samen)leven zelf.” (Lies Van Assche)