Op 20 februari 2022 vond voor de eerste keer een ‘officiële’ DOEKdag plaats. De dag stond, na twee contactluwe corona-jaren, in het teken van verbinden, van aanknopen en de draad weer oppikken en betekende een kans om te delen en te ontdekken welke projecten er het komend jaar met/onder DOEK worden georganiseerd.
Met een twintigtal aanwezigen, die allemaal op een of andere manier het pad van DOEK kruisten de afgelopen jaren, gingen we in gesprek: over onszelf en over de plannen van DOEK voor de nabije toekomst. Oude bekenden kwamen elkaar terug tegen en nieuwe vrienden ontmoetten elkaar. Rode draad was een liefde voor textiel en de manier waarop het ons leven raakt – we hoorden en vertelden zo verhalen over de liefde voor borduren, doorgegeven van moeder op dochter, over bontmutsen en recyclage, over patchwork en nog zoveel meer.
De dag begon, zoals dat hoort, met koffie, thee en ontbijtkoeken. Daarna maakten we de tijd om elkaar te leren kennen: in een grote cirkel stelde iedereen zichzelf voor en vertelde over de band met textiel. We keken voorbij beroepen, leeftijd, achtergrond, etc. en focusten op wat ons bindt: stof. Waar we voor dit gedeelte eigenlijk slechts een uur hadden ingepland, eindigden we met een hele voormiddag kennis te maken met elkaar: iedereen nam de tijd en ruimte om zowel te spreken als te luisteren. Wat opviel was de oprechte goesting om te ontdekken wat anderen bezig hield in textiel. De verschillende aanwezigen legden bovendien snel verbindingen tussen hun verhaal en dat van een ander: zo werd het een gesprek van echo’s en vervlechtingen. Gelijkgezinden vonden en stelden vragen aan elkaar. Enkele aanwezigen toverden voorbeelden van hun werk tevoorschijn. Het kraamcadeau-in-wording dat Ramzia toonde (een prachtig geborduurd lakentje met bijpassend ‘inbaker’ lint) herinnerde Nadia aan hoe haar tienerzoon soms nog steeds vraagt om ingebakerd te worden. Deze anecdote was herkenbaar voor velen – heel wat DOEKkinderen worden blijkbaar graag gewikkeld in een deken. Textiel als troost! Rian vertelde over het kantklosmateriaal dat ze redde in het containerpark (tot opluchting van de zoon van de kantklosser die dat gerief had achtergelaten), Anke toonde een viltwerkje gemaakt uit gebruikte wattenschijfjes.
Na deze uitgebreide kennismaking, volgde er een lunch, met heerlijke pompoensoep, gemaakt door Nadia. In kleine groepjes werd er gegeten en verder gepraat. Her en der werden er nog werkjes bovengehaald en getoond – Mira toonde een lappendeken gemaakt uit restjes en Hélène een breiwerk voor een kleinkind-op-komst. Samira en Mira bespraken uitvoerig de wonderen en struikelblokken van patronen en de uniekheid van ieder lichaam.
In de namiddag stelde Samira Lafkioui ‘Repair d’Anvers’ voor, Joana Rossi ‘Let’s Talk and Play for Textile and Climate Change’ en Nyanchama Okemwa ‘Pagne Africain,’ haar tentoonstelling, die na een bezoek aan het Hasselts Modemuseum, vanaf maart te zien is in het Industriemuseum Gent. We gingen in gesprek over deze projecten en hun maatschappelijke relevantie. We riepen aan geïnteresseerden op om verbinding te maken met de aanstokers van de projecten. Na deze voorstelling van enkele lopende projecten, breiden we een einde aan de dag, door nog even individueel met elkaar in gesprek te gaan boven een kop thee of koffie en koekjes.
We hopen tweemaandelijks DOEKdagen te organiseren, om zo steeds meer ruimte te creëren voor ontmoeting (en ontmoetingsateliers) en voor een structuur waarin mensen kunnen verbinden met elkaar, om zo samen een levendig DOEK te maken, waar mensen onder één dak (samen) verschillende projecten kunnen opzetten. De DOEKdagen bieden dan een gelegenheid om projecten te bedenken, voor te stellen, er samen over na te denken en te onderzoeken wie binnen (en buiten) DOEK betrokken kan worden. Er schuilt enorm veel ambachtelijk, artistieke en conceptuele expertise bij DOEKers – DOEKdagen zijn een manier om die expertise te tonen, delen en verbinden, een plek voor overdracht en inspiratie. Bovendien willen we met DOEK bouwen aan een zelfsturend artistiek/ambachtelijk netwerk/gemeenschap. De DOEKdag is een eerste stap naar het connecteren en engageren van gelijkgestemde zielen met een hart voor textiel en maatschappelijke verandering, naar een community die zichzelf voortstuwt, met een duidelijke artistieke, ambachtelijke én interpersoonlijke waarde.